خدایا!
یاری ام ده که به درگاهت آماده ام با دستانی تهی.
سوزانم, اما امیدوار به روزگاری بهتر,
تا با فضل خود بر این دل مجروح, مرهمی بگذاری.
دستگیرم شو که تا تو رهنمون نشوی,
کسی راه را نمی یابد
و بازم بخوان که تا تو نخوانی,
کسی به راست باز نمی گردد.
در یاب که جز تو این هراسان را پناهی نیست.
پس مرا بهبودی عطا کن,
که درد ما را جز تو درمانی نیست.
مرا از سایه تکبر خود وارهان
و به وصال مبارکت برسان.
نظرات شما عزیزان:
توسط : kamran تاریخ : یک شنبه 8 بهمن 1391 ساعت 14:59